|
Media en Persberichten | Interview
Den Haag Centraal februari 2008
Interview Den Haag Centraal februari 2008
Monoloog van actrice Jhanna Houweling
Zelfreflectie op het podium
Op school leer je dat één
plus één twee is. En dat België het buurland
van Nederland is. "Maar waarom word je niet geleerd hoe
je uit je eigen bagger kunt komen?", vraagt de actrice
Jhanna Houweling zich af. "Ik wil weten waarom nu ook
mijn zoveelste man bij me weggelopen is. Wie ik nu eigenlijk
ben,wat ik hier doe en waarom ik steeds tegen diezelfde muur
aan loop". In de monoloog 'Leven? Of Theater?' (kortweg
LofT) neemt ze haar publiek mee op deze ontdekkingsreis. Ze
gaat op zoek naar dat ene, dat antwoord geeft op al haar vragen.
door Miranda Fieret
"De voorstelling gaat over iedereen. Bezoekers
herkennen zich erin. De tekst is heel toegankelijk. Dat maakt
het geheel ook zo persoonlijk", legt de actrice Jhanna
Houweling uit. Zij wil haar publiek duidelijk maken dat niet
alles is wat het lijkt. Dat onze zintuigen ons voortdurend
voor de gek houden. Aan de hand van korte verhalen, een flinke
dosis humor en wetenschappelijk onderbouwde animaties legt
ze uit hoe het komt dat mensen reageren zoals ze reageren.
"Bij een eerste ontmoeting kun je iemand al niet aardig
vinden. Bepaalde eigenschappen keur je af. Te arrogant, te
bazig. Maar waar komt dat gevoel vandaan? En hoe verhoudt
mijn oordeel over de ander zich tot dat versje: Wat je zegt
dat ben je zelf? We handelen op basis van een verhaal in ons
hoofd dat we geloven, maar waarvan we ons niet hebben afgevraagd
of het wel waar is. We horen wel wat de ander zegt, maar we
horen niet wat hij bedoelt. We horen wat wij bedoelen".
Volgens Houweling moeten mensen niks klakkeloos
aannemen, maar vragen stellen. "We leven onder de hypnose
van onze zinsbegoocheling. Wat we via onze zintuigen waarnemen
is echt. Maar is dat zo? Wat ik dènk te zien is een
beeld in mijn hoofd dat ontstaat door de vertaling van lichtsignalen
die via mijn oog mijn hersenen binnendringen. Maar als ik
in mijn hoofd kijk, is daar geen beeld. Het is pikzwart. Als
ik in de bioscoop naar een film kijk, zie ik bewegende beelden.
Maar uiteindelijk bestaat de film uit een reeks stilstaande
beeldjes die met een bepaalde snelheid worden afgedraaid.
En die plaatjes, tja, dat zijn ook maar beelden in mijn hoofd.
Als dat voor een film geldt, zou dat dan ook niet gelden voor
het beeld dat ik heb van de ander? Wat gebeurt er in dat hoofd
van ons?"
Hulp
Ook al is 'Leven? Of Theater?' een monoloog,
Houweling krijgt wel hulp. Op een groot videoscherm kijkt
Leela, haar alter ego, met haar mee. Leela is de wegwijzer
die de vrouw aanspoort de oorzaak te ontdekken van alle conflicten
in haar leven. “In India noemen ze het leven Leela:
het goddelijke spel. Dat Ene, waar de mens het woord God,
Allah, de Bron of wat dan ook op heeft geplakt dat een spel
met zichzelf speelt, gewoon om te spélen. Om zichzelf
te vermaken, met zichzelf. Steeds vanuit een ander perspectief,
in een andere vorm", legt Houweling enthousiast uit.
"De videobeelden helpen mij uit te leggen hoe je op een
andere manier naar jezelf en de ander kunt kijken". Na
de voorstelling geeft Houweling de gelegenheid om over de
inhoud te praten en vragen te stellen. "De mensen kunnen
niet meer stoppen. Er komt zoveel in beweging. Bij de vorige
try-outs zijn we met een aantal bezoekers na sluitingstijd
van PePijn nog door gaan debatteren in een kroeg. Je raakt
niet snel uitgepraat over dit onderwerp", lacht ze.
Jhanna Houweling is al een tijd bezig met deze
manier van zelfreflectie. Maar na een ongeluk vorig jaar,
vielen de laatste puzzelstukjes op hun plaats. "Vroeger
was ik altijd bang voor wat er zou kunnen gebeuren. Stel dat
ik een ongeluk krijg, wat dan? Maar juist op het moment dat
ik door het openslaande autoportier werd getorpedeerd, dacht
ik nergens aan. Ik was volledig in het 'nu'. Het bloed gutst
uit mijn arm, punt. Ik zit in een ambulance, punt. Ik word
geopereerd, punt. Ik zit tot m’n oksel in het gips,
punt. Geen moment in paniek. Daardoor werd al mijn energie
aangewend voor herstel".
Spiegel
Voor de actrice is deze nieuwe voorstelling
anders dan alles wat ze hiervoor heeft gedaan. "Het is
niet toneelspelen in de zin van een totaal ander personage
spelen. Ik vertel het verhaal volledig vanuit mijzelf, Jhanna.
Nu ik inzicht in deze kennis heb gekregen, voel ik het als
mijn verantwoordelijkheid om deze kennis door te geven. Zodat
mensen kunnen kiezen op welke wijze ze hun leven willen leiden,
zonder eraan te hoeven lijden".
De actrice staat nu in Theater PePijn, maar
ze is meer van plan. Op basis van de voorstellingen wil Houweling
lezingen geven op scholen, bedrijven en justitiële inrichtingen.
"De oorspronkelijke bedoeling van het theater is het
publiek een spiegel voor te houden". Houweling is ook
bezig met een boekje over de 'LofT-inzichten'. "Het moet
een piepklein boekje worden, voor in je achterzak. Als geheugensteuntje.
Wanneer je weer eens ruzie hebt met je baas, of je partner
kun je dan even een time-out nemen om het open te slaan. De
wc is daarvoor een perfecte plek. Je kunt altijd zeggen dat
je even moet plassen".
|
|
...................
Video's
Media
& persberichten (Theatervoorstelling)
Trailer
Interview met Jhanna Houweling
Leven! / 2009
Speakers
Academy Magazine / voorjaar 2009
Interview
Den Haag Centraal februari 2008
NCRV
radio interview Cappuccino 23.02.08
Reactie
Erik Pals
Reacties
voorstelling
Persbericht
LOfT
LofT Poëzie
Links
Bronvermelding
|